We zitten al weken binnen en het einde is niet meteen in
zicht. De eerste week viel goed mee. Het normale leven was stilgevallen en men wist
nog niet hoe het verder moest. Telewerk was nog niet aan de orde en de scholen
waren nog naarstig op zoek naar oplossingen. Dit bleek stilte voor de storm te
zijn. Met een zoontje van bijna 4 en een dochtertje van 9 maanden is de
lockdown sowieso druk. Voeg daar nog telewerk aan toe en druk krijgt opeens een
nieuwe betekenis.
Voor het eerst 5 jaren hoef ik mijn studies even niet te
combineren met werk. Dit blijkt een godsgeschenk te zijn. Ik weet niet hoe ik het
anders zou klaarspelen om mijn schooltaken tijdig af te werken. Mijn vrouw
heeft een veeleisende job, waardoor ze meer dan haar verplichte uren aan het
werk is. Hierdoor valt het zorgen voor en het entertainen van de kindjes
grotendeels op mij. Mijn dag start rond 7u ’s morgens en eindigt rond 20u ’s
avonds. De uren daarna zijn een afweging tussen slaap, ontspanning of werken
voor school. De laatste tijd wint slaap het van de andere 2.
Op zich vind ik het bijhouden van een blog wel leuk. In
deze omstandigheden merk ik echter dat dit niet van een leien dakje verloopt.
Overdag probeer ik zo goed en zo kwaad als het kan artikels te lezen die iets
of wat met corona te maken hebben. Ik bedenk dan ook over welk onderwerp ik zou
willen schrijven. Eens ik er de tijd voor heb, kan ik me vaak niet meer
herinneren welk onderwerp ik gekozen heb. Als ik het me wel herinner, slaag ik
er door de vermoeidheid niet in om neer te pennen wat ik in gedachten had. Mijn
productiviteit daalt aanzienlijk eens het avond wordt.
Het is geenszins de bedoeling met deze blogpost om
excuses te zoeken. Ik wou gewoon even aantonen dat er meer komt kijken bij
telewerk dan dat onze huidige generatie politiekers voor ogen heeft. Dit is ook
maar een paar weken vol te houden. We gaan binnenkort onze 3e maand
in. Ook voor de kinderen is het geen
lachertje. Het gemis van de klasgenootjes, de dagelijkse routine en het
knutselen komt naar boven. Ik denk niet dat kleuters dit schooljaar nog naar
school zullen gaan. Hopelijk kan er binnenkort wel een speelkameraadje komen
spelen.
Chapeau dat je dit allemaal doet! Het is voor de meesten een hele grote aanpassing maar voor mensen met een gezin is dit nog moeilijker. Ik heb in deze quarantaine als eens 3 weken voor mijn nichtje moeten zorgen maar dit is natuurlijk maar 1 kindje en deze kan ik in de avond terug geven aan de ouders zodat ik wat voor school kan werken.
BeantwoordenVerwijderenJouw blog leuk om te lezen en je doet dit echt goed.
Heel veel succes verder, want alles combineren is niet niets.
Groetjes Joni
Ik persoonlijk denk dat hierdoor telewerk steeds meer gaat blijven bestaan! Veel mensen weten nu het in elkaar zit en vinden dit wel makkelijk.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het wel wat moeilijker om thuis alle lessen te verwerken, ik heb zelf niet het gevoel dat het binnen 3 weken al examens zijn.
Veel succes met alles te combineren, want het lijkt geen makkelijke klus!
Het telewerk bestond al en werd al toegepast, in deze periode hebben eenmaal meer mensen er van kunnen 'proeven'. Ik denk ook dat telewerk iets zal zijn, als dat mogelijk is, dat blijft bestaan. Ik ga af en toe gaan babysitten en ook deze kindjes verlangen terug naar school en hun vriendjes!
BeantwoordenVerwijderen