De dansplaag van 1518

Ooit al eens gehoord van de dansplaag van 1518? Dit moet wel de vreemdste epidemie zijn die de mensheid ooit heeft getroffen. Deze plaag vond plaats in de Franse stad Strasbourg, dat in de 16^e eeuw nog onderdeel uitmaakte van het Romeinse Rijk. 

Het begon allemaal wanneer een vrouw, Frau Troffea onbedaarlijk begon te dansen op straat, zonder daarbij geluid te maken. Dit hield ze uiteindelijk een week vol zonder te stoppen. Wanneer haar lichaam het eindelijk opgaf, had de plaag zich reeds verspreid naar een 40tal andere personen die ook het beste van zichzelf begonnen te geven. 

Op het hoogtepunt van de epidemie waren niet minder dan 400 personen getroffen door deze vreemde kwaal. De meesten overleefden het niet en stierven door hartfalen, beroertes of uitputting. Na een maand verdween deze plaag even snel als ze gekomen was.  

 Dit was echter niet de eerste keer dat dit voorval heeft plaatsgevonden. In 1021 in de Duitse plaats Kolbigk stond een groep van 18 personen te dansen voor de plaatselijke kerk. De kerkvader was hierdoor zo buiten zinnen dat hij hen vervloekte omwille van hun “zondige dans”. Deze plaag trof veel minder mensen, maar duurde wel veel langer: een vol jaar! 

We weten nog steeds niet waar deze plaag vandaan kwam en wat dit veroorzaakte. Nadien zijn er bij mijn weten ook geen dergelijke voorvallen genoteerd op andere plaatsen en tijdstippen. Sommige wetenschappers claimen dat dit te wijten zou zijn aan voedselvergiftiging, anderen dan weer aan massahysterie en stress na een periode van hongersnood.

Het lijkt een ongelooflijk verhaal, maar deze gebeurtenis werd teruggevonden op historische documenten van de kerk, de stadsanalen en notities van lokale dokters.

Zo, dit was de eerste post over vreemde plagen. Er volgen de komende weken nog wel een paar!

Hou je tot dan gezond! 



Bronnen: 
https://en.wikipedia.org/wiki/Dancing_plague_of_1518
https://www.history.com/news/what-was-the-dancing-plague-of-1518

We have lift off!

           

          

Een korte introductie

Ik stel me graag kort even voor. Mijn naam is Abdi Rezkallah en ik ben student maatschappelijk werk. Ik ben 40 jaar en vader van 2 kinderen van 3,5j en 8 maanden. Oorspronkelijk kom ik uit Dendermonde, maar ik woon ondertussen reeds 22 jaar in Gent. Mijn roots liggen echter in Algerije. Momenteel volg ik de laatste 3 modules om deze hbo5-opleiding af te ronden. Op dit moment ben ik even werkloos, maar ik heb reeds 15 jaar ervaring als socio-cultureel werker. Met deze opleiding was ik ook gestart bij Vives, maar ik koos om de switch te maken naar maatschappelijk werk om meer opties te hebben. Ik heb heel veel hobby's, maar het ontbreekt me soms aan de tijd om ervan te genieten: films en series bekijken, lezen (vooral non-fictie), comics verzamelen en lezen, reizen, muziek beluisteren en concerten bezoeken,..




"Chronicles: a factual written account of important or historical events in the order of their occurrence."

"Kronieken: chronologisch, geordend verslag van belangrijke feiten"

Quarantainechronicles? 

Mijn eerste keuze als naam voor de blog, the corona chronicles, bleek reeds ingenomen te zijn voor deze blog. Vandaar een kleine aanpassing naar Quarantaine. Ik koos voor Chronicles, of kronieken, omdat onze opdracht inhoud om een dagboek bij te houden tijdens deze crisis. We maken als het ware een toekomstige geschiedenisles mee, dus leek het me gepast om hiernaar te verwijzen met deze naam.

Eerlijk gezegd probeerde ik niet teveel naar het nieuws te kijken en Facebook te checken om even niet aan deze pandemie te moeten denken. Daar gaat mijn voornemen!

Mijn kijk op de coronacrisis

Er zijn weinig zaken die me bang maken, maar dit is er een waar ik wel bezorgd om ben. Vooral omwille van de onvoorspelbaarheid van het virus. Niet alleen ouderen laten het leven, we zien ook jonge mensen met een sportieve levensstijl hieraan bezwijken. Het is een onzichtbare vijand, waartegen we nog geen verweer hebben. We zullen hier niet alleen de komende weken mee geconfronteerd worden. Dit zal onze levenshouding bepalen voor de rest van het jaar. Ik kom, als astmapatiënt, zelf uit een risicogroep en probeer extra voorzichtig te zijn.

Deze crisis heeft heel wat effecten, zowel negatieve als positieve. Ik hoop dat dit een wake-up call is voor onze huidige Westerse samenleving, waarbij we dringend het roer moeten omgooien. We leefden in een maatschappij waarbij het tempo steeds sneller opliep. Nu worden we gedwongen tot stilstand. Hopelijk brengt dit mensen weer dichter bij elkaar. Tweeverdieners die nauwelijks tijd hadden om hun kinderen te zien opgroeien, hebben ze nu 24/7 dichtbij. Beroepen waar tot voor kort neerbuigend over werd gedaan (zoals supermarktmedewerkers), zijn nu de helden van de dag.

Inhoud van de blog 

Om dit onderwerp wat luchtig te houden, zal ik hier een mix publiceren van interessante verhalen, inzichten en actuele artikels. Ik waarschuw wel op voorhand: ik ben geen schrijver.
De gepubliceerde stukken zullen niet altijd een reflectie zijn van mijn eigen standpunten. Na het lezen van een bepaald stuk laat ik de lezer vrij om zelf zijn/haar opinie te vormen, zonder dat ik mijn mening sterk hoef op te dringen. Een andere keer kan het zijn dat ik zeer duidelijk een standpunt inneem.


 Als afsluiter nog wat goeie raad van Ricky Jones: